نقش انجمن‌های علمی در ارتقای سواد سلامت مردم
ابراهیم نوری گوشکی متخصص پزشکی خانواده در گفت‌وگو با مهر، در مورد انجمن‌های علمی که به عنوان یک متغیر اجتماعی عمل می‌کنند و پیامدهایی برای سیاست آموزش سلامت در جهت خدمت به جامعه هستند گفت: همانطور که می‌دانیم افراد نیازها و خواسته‌های متفاوتی دارند و از روش‌های مختلفی برای برآوردن آن نیازها و خواسته‌ها استفاده می‌کنند.آنها ممکن است نیازهای خود را به طور مستقل برآورده کنند یا برای حفظ منافع خود با دیگران درگیری داشته باشند. اما آنها نیازهای خود را نیز با همکاری یکدیگر برآورده می‌کنند. در واقع این تلاش مشترک و کمک متقابل یک فرد به دیگران است که منجر به تحقق اهداف جمع می‌شود. وقتی یک گروه به صراحت حول یک علاقه خاص سازماندهی می‌شود، انجمنی متولد می‌شود.
وی ادامه داد: انجمن نوعی گروه اجتماعی است و از ویژگی‌های مهم جامعه پیچیده مدرن است. انجمن‌ها در تشکیلات اجتماعی قبلی شناخته شده بودند اما ماهیت آن انجمن به عنوان شکلی از گروه اجتماعی در جامعه صنعتی مدرن با جوامع قبلی متفاوت است. با پیچیده‌تر شدن جامعه، نیازها و علایق مردم نیز گسترش می‌یابد. بهره یا مطلوبیت در جوامع پیچیده‌تر برتری می‌یابد و شروع به تعیین هر حوزه از زندگی می‌کند. بنابراین، از نظر جامعه شناسی، گروه‌هایی که به منظور حفظ و ارتقای منافع مردم از طریق قوانین و مقررات مشخص و به صورت سازمان یافته تشکیل می‌شوند، انجمن نامیده می‌شوند.
متخصص پزشک خانواده افزود: انجمن‌ها را می‌توان به عنوان آئین نامه رفتار یا مجموعه‌ای از قوانین و دستورالعمل‌ها برای فعالیت‌های انسانی درک کرد. آنها تعامل انسانی را از طریق قوانین بیان شده یا ضمنی که انتظارات را تعیین می‌کنند ساختار می‌دهند.
انجمن چیست؟
نوری گوشکی اظهار داشت: انجمن، سازمان حرفه‌ای یا جامعه دانش آموخته که برای ارتقای استانداردهای عالی در آموزش و عمل، علم و اخلاق ایجاد شده است. انجمن همچنین برای ترویج و حفظ منافع اعضای خود تلاش می‌کند.
وی مطرح کرد: برخی از جامعه شناسان برجسته، انجمن را چنین تعریف کرده‌اند سازمانی که برای پیگیری جمعی برخی از منافع یا مجموعه‌ای از منافع که اعضای آن مشترک هستند، تشکیل شده است.
متخصص پزشک خانواده ادامه داد: به عقیده موریس گینزبرگ، انجمن عبارت است از «گروهی از موجودات اجتماعی که به واسطه این واقعیت که دارای سازمانی مشترک هستند یا به منظور تأمین هدفی خاص یا اهداف خاص، سازمانی مشترک دارند، با یکدیگر مرتبط هستند».
وی گفت: انجمن گروهی است که برای تعقیب یک منفعت یا گروهی از منافع مشترک سازماندهی شده است. از این رو، انسان‌ها علایق متفاوتی دارند و برای تحقق آنها انجمن‌های متفاوتی ایجاد می‌کنند. هیچ انجمن واحدی نمی‌تواند تمام منافع فرد یا افراد را برآورده کند. هدف این گروه‌ها پیشبرد منافع اعضای خود از طریق فعالیت‌هایی مانند حمایت، آموزش، شبکه سازی و تعیین استانداردها است. حس هماهنگی جامعه در قلب انجمن قرار دارد. مردم داوطلبانه به انجمن‌ها می‌پیوندند زیرا می‌خواهند با هم بر روی یک هدف یا منافع مشترک کار کنند.
نقش انجمن‌های علمی در ارتقای سواد سلامت مردم
رایج‌ترین انواع انجمن‌ها
نوری گوشکی اذعان کرد: رایج‌ترین انجمن‌ها عبارتند از انجمن‌های تجاری: گروهی از کسب و کارها یا شرکت‌هایی که در همان صنعت یا تجارت فعالیت می‌کنند که بر پیشبرد اهداف و علایق خود مانند تأثیرگذاری بر سیاست‌ها یا شبکه سازی با رهبران تجاری همفکر متمرکز هستند. انجمن‌های حرفه‌ای: گروهی از افرادی که در همان حرفه یا صنعت کار می‌کنند و حول همکاری و پیشبرد علایق شغلی، رشد و توسعه سازماندهی شده‌اند. معمولاً به دنبال پیشبرد یک حرفه خاص، منافع افراد و سازمان‌های درگیر در آن حرفه و منافع عمومی است. انجمن‌های غیرانتفاعی: یک سازمان خیریه با مأموریتی که به یک نیاز یا هدف خاص خدمت می‌کند. انجمن‌های اجتماعی: گروهی که حول محور اجتماعی شدن و ایجاد اجتماع هستند. به عنوان مثال می‌توان به کلوپ‌ها، گروه‌های سرگرمی و علاقه‌مندی اشاره کرد. حس هماهنگی جامعه در قلب حرفه انجمن قرار دارد. مردم داوطلبانه به انجمن‌ها می‌پیوندند زیرا می‌خواهند با هم بر روی یک هدف یا منافع مشترک کار کنند.
وی اظهار داشت: مطالعات نشان داده که انجمن‌ها، با توجه به تخصص منحصر به فرد خود، می‌توانند نسبت به دولت پاسخگو تر باشند و اغلب در ایجاد استانداردهایی برای ایمنی محصول و رفتار حرفه‌ای پیشرو باشند.
متخصص پزشک خانواده بیان کرد: به دلیل وجود انجمن‌ها؛ زندگی امن‌تر و با کیفیت‌تر است و عموم مردم بهتر مطلع می‌شوند و خدمات بهتری دریافت می‌کنند. در اصل، هدف انجمن‌ها گرد هم آوردن افراد دارای علایق مشترک است. جامعه‌ای ایجاد می‌کند که ارتباط را تقویت می‌کند، تبادل دانش را تسهیل می‌کند و حمایت متقابل را در بین اعضا پرورش می‌دهد. فعالیت‌ها مشارکت در انجمن‌ها را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش علاقه و مشارکت اعضا می‌شود. شرکت در این فعالیت‌ها به اعضا اجازه می‌دهد تا دانش خود را در مورد رشته انتخابی خود عمیق‌تر کنند.
ارزش انجمن‌ها چیست
نوری گوشکی مطرح کرد: سه دلیل عمده وجود دارد که انجمن‌ها را ارزشمند می‌کند که عبارتند از شبکه سازی، استانداردسازی (سرپرستی، انجام تحقیقات، ارائه راهنمایی و آموزش در مورد بهترین شیوه‌ها توسعه، گواهینامه‌ها ارائه یک مدل ذهنی مشترک)، توسعه شخصی و حرفه‌ای (فرصت‌های رهبری٬ آموزش٬ مربیگری٬ فرصت‌هایی برای رهبری فکری تخصص موضوعی٬ برنامه‌ریزی شغلی، حرفه‌ای بودن)، لابی‌گری
وی گفت: انجمن علمی، سازمانی است که برای ترویج یک رشته یا حرفه علمی یا یک گروهی از رشته‌ها و حرفه‌های مرتبط برپا شده است. عضویت در انجمن علمی ممکن است برای عموم آزاد باشد، ممکن است افراد در صورت داشتن برخی صلاحیت‌ها انتخاب شوند، ممکن است اعضای انتخاب شده افتخاری باشند یا توسط انتخاباتی که میان دیگر اعضای انجمن برگزار می‌شود انتخاب شوند.
انجمن‌های پزشکی در طیفی از ابتکارات اجتماعی و سیاستی طراحی شده برای ارتقای سلامت عمومی مشارکت دارند. اما، در عین حال، آنها تمایل دارند مسائل بهداشتی درمانی مرتبط با جامعه را به عنوان مشکلات پزشکی به شیوه‌ای متناسب با برنامه‌های بخش خود بسازند.
متخصص پزشک خانواده افزود: لازم است آموزش زیست اجتماعی با آموزش پزشکی ادغام شود تا اطمینان حاصل شود که پزشکان آینده به مهارت‌های لازم برای اجرای پزشکی جامعه نگر مجهز هستند.
وی اذعان کرد: تداوم کاهش سهم بودجه عمومی و تسریع فرآیندهای خصوصی سازی و کالایی سازی خدمات سلامت با افزایش فعالیت سازمان‌های جامعه مدنی همراه بود که از ابتدا جایگاه برجسته‌ای را در نظام سلامت به خود اختصاص دادند. با این وجود، دخالت متخصصان بهداشت در مسائل اجتماعی مرتبط با سلامت، تا به امروز کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نقشی که حرفه پزشکی در این زمینه ایفا می‌کند به ویژه با توجه به موقعیت حرفه‌ای و اجتماعی غالب پزشکان در سیستم مراقبت‌های بهداشتی و جامعه گسترده‌تر جالب است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد نگرش‌ها و اقدامات انجمن‌های پزشکی به عنوان عوامل تغییر اجتماعی وجود دارد.
نوری گوشکی ادامه داد: انجمن‌های پزشکی، سازمان‌های نماینده پزشکان و علوم مرتبط هستند. نقش اصلی آنها ترویج منافع پزشکان، پرستاران، ماما ها و سایر علوم مرتبط در مقابل کارفرمایان، بیمه گران و تنظیم کننده‌ها، از جمله مذاکره در مورد قراردادها و امضای قراردادهای چانه زنی جمعی است. آنها همچنین با موضوعات حرفه‌ای، انضباطی و اخلاقی مرتبط با علوم پزشکی به درجات مختلف در کشورهای مختلف سروکار دارند.
انواع خاصی از انجمن‌ها بر جنبه‌های بالینی و علمی تخصص‌های پزشکی خاص، مانند قلب و عروق و پزشکی خانواده (که اغلب به عنوان “کالج‌ها”، “جامعه‌ها” یا “آکادمی‌ها” نامیده می‌شوند) تمرکز می‌کنند.
انجمن پزشکی نماینده مردم در مقابل دولت و مدافعان نظام سلامت
متخصص پزشک خانواده مطرح کرد: انجمن‌های پزشکی همیشه در جنبه‌های مختلف آموزش و اخلاق و در تنظیم سیستم مراقبت‌های بهداشتی درمانی دخیل بوده‌اند. علاوه بر این، آنها خود را نماینده مردم در مقابل دولت و مدافعان نظام سلامت می‌دانند. همکاری بین انجمن‌های پزشکی و وزارت بهداشت و به ویژه با بخش سلامت جامعه، گهگاه به ویژه در قالب مشاوره و تبادل اطلاعات صورت می‌گیرد.
نوری گوشکی اظهار داشت: با این حال، انجمن‌های پزشکی عمدتاً به عنوان گروه‌های فشار خارجی عمل می‌کنند تا نهادهایی که در شکل‌گیری سیاست‌های سلامت نقش داشته باشند. بنابراین، بررسی فعالیت آنها در حوزه سلامت، ضمن تمرکز بر انگیزه‌ها، اهداف و روش‌های عملکرد آنها، می‌تواند تا حدودی رابطه بین حرفه‌های علوم پزشکی و جامعه را از منظری که معمولاً چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، روشن کند. بینش‌هایی که بیرون می‌آیند ممکن است به سایر سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی درمانی مرتبط باشد که با مسائل بهداشت عمومی مانند چاقی، سیگار کشیدن و نابرابری‌های بهداشتی دست و پنجه نرم می‌کنند، و جایی که حرفه پزشکی به طور کلی در مسائل مربوط به سیاست‌های سلامت با آن درگیر است.
وی علاوه بر این به مسئله نقش انجمن‌های پزشکی اشاره کرد و گفت: انجمن‌های پزشکی به عنوان متغیر اجتماعی مورد توجه است زیرا تضادهای بین رویکردهای مختلف در مورد انگیزه نهادهای سیاسی مانند انجمن‌های پزشکی را تشدید می‌کند. از یک سو، دخالت آنها در عرصه عمومی را می‌توان به احساس تعهدات اخلاقی و حرفه‌ای آنها نسبت به جامعه نسبت داد. از سوی دیگر، اقدامات آنها می‌تواند به عنوان تلاشی برای شکل دادن به ارزش‌ها و عملکردهای اجتماعی به شکلی که منافع خود را مطابقت دهد، تفسیر شود.
متخصص پزشک خانواده افزود: اگرچه گاهی اوقات اقدامات نوع دوستانه تأیید می‌شود، اما این معمولاً در سطح پزشک فردی است و بنابراین، اغلب در فرآیند تحلیل خط مشی به حاشیه می‌رود. از آنجایی که انجمن‌های پزشکی متشکل از پزشکان فردی هستند که انتظار دارند سازمان نماینده آنها اراده و خواسته‌های آنها را عملی کند، به نظر می‌رسد باید هم سطح خرد (فردی) و هم سطح میانی (سازمانی) را در بر گیرد و در عین حال تلاش می‌کند این دو رویکرد را با هم تطبیق دهد. نفع شخصی و نوع دوستی حرفه‌ای – ممکن است دید ظریف‌تری از حرفه پزشکی ایجاد کند و درک عمیق‌تری از رابطه بین جامعه و حرفه پزشکی را ارتقا دهد.
وی ادامه داد: برای کسانی که در فضای انجمن هستند آسان است که در مورد مأموریت انجمن خود صحبت کنند. با این حال، چیزی که آن اعضا ممکن است متوجه نباشند این است که آنها بخشی از سیستم یک سازمان‌ها هستند که تأثیر جمعی قابل توجهی بر جامعه دارند. این گرایش به سمت هماهنگی جامعه از بدو خلقت بوده و پیشرفت کرده است اگرچه تعداد انجمن‌ها در سطح بین‌المللی نیز در حال افزایش است. در حالی که پیچیدگی انجمن‌ها و نقش آنها تکامل یافته است، انجمن‌های امروزی هنوز هدف مشترکی از گرد هم آمدن برای تولید نتایج مثبت دارند.
نوری گوشکی مطرح کرد: انجمن‌ها بر جامعه تأثیر می‌گذارند، و از طریق تنظیمات و سیستم‌های مشخص شده توسط ابتکار افراد سالم؛ اهداف ملی مبتنی بر داده‌ها را برای بهبود سلامت و بهزیستی تعیین و شناسایی می‌کنند. میزانی که انجمن‌ها سلامت اجتماعی را پیش می‌برند به راحتی نادیده گرفته می‌شود. هسته اصلی اکثر انجمن‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی درمانی، به اشتراک گذاشتن تحقیقات و ارائه آموزش برای بهبود نتایج بهداشتی درمانی بیماران است. تبادل اطلاعات از دانش جمعی و تحقیقات پیشرفته استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل شود که پزشکان در حال ارائه درمان‌هایی در سطح جهانی به بیماران خود هستند.
وی اعلام کرد: Association Impact Factor (ضریب تأثیر انجمن) برای برجسته کردن کمک‌های فراوان انجمن‌ها در ساختن جامعه‌ای بهتر و سالم‌تر باید ایجاد شود.
انجمن‌ها به‌عنوان سازمان‌هایی که داوطلبانه رهبری می‌شوند، با تخصص جمعی و انگیزه تأثیرگذاری بر تغییرات در صنایع و جامعه قدرت می‌گیرند. از همه انجمن‌ها دعوت می‌شود تا با به اشتراک گذاشتن و ارائه کردن کمک‌های خود در جامعه در ایجاد Association Impact Factor شرکت کنند.
تاریخچه تشکیل انجمن‌های علمی
متخصص پزشک خانواده گفت: انجمن سلطنتی بریتانیا در سال ۱۶۶۰ میلادی تأسیس شد تا نخبگان علمی برجسته روز را گرد هم آورد و به شبکه ای بین‌المللی برای بررسی عملی و فلسفی جهان فیزیکی تبدیل شد. امروزه این آکادمی قدیمی‌ترین آکادمی علمی ملی جهان است و برای نخستین بار کل آرشیو ۳۶۵ ساله خود را به رایگان بر روی اینترنت قرار داده است. آرشیوی که تاریخ آن به سال ۱۶۶۰ میلادی (۱۰۳۸ هجری شمسی) باز می‌گردد. آکادمی آلمانی علوم لئوپولدیا به عنوان مثال، یکی از قدیمی‌ترین انجمن‌های علمی است که در سال ۱۶۵۲ میلادی برپا شد.
وی افزود: در ابتدا، انجمن‌های علمی مرتبط با شاخه‌های مختلف پزشکی به دلیل تمایل اعضا به اشتراک گذاری اطلاعات و تجربیات، به دلیل علایق مشترک حرفه‌ای و ایجاد استانداردهایی برای آموزش پزشکی به وجود آمدند. انجمن‌ها یا گروه‌هایی متشکل از پزشکان، داروسازان یا سایر نمایندگان حرفه پزشکی از قرن هجدهم، عمدتاً انقلاب علم و طلوع پزشکی مدرن، وجود داشته‌اند. جان کوکلی لتسوم، انجمن پزشکی لندن را در سال ۱۷۷۳ میلادی تأسیس کرد، که هم پزشکان و هم جراحان را در صفوف خود دعوت می‌کرد، گفت که این انجمن باید متشکل از جمعی از پزشکان در رده‌های مختلف باشد که برای مقایسه مشاهدات خود گرد قرار داده شوند. افکار آنها را به طور متقابل مقایسه کنید و به اکتشافات جدید در داخل و خارج از کشور توجه کنید.
نوری گوشکی اذعان کرد: وظیفه جوامع پزشکی به اشتراک گذاری دانش، تبادل افکار و نتایج آخرین تحقیقات در قرن ۱۹-۱۸ بود، زیرا تبادل اطلاعات بسیار محدودتر از امروز بود. به همین دلیل است که در بسیاری از موارد، باشگاه‌های پزشکی به سازمان‌هایی تبدیل می‌شوند که حرفه پزشکی را نمایندگی می‌کنند. آموزش و تعیین استانداردهای برتری برای شغل، به عنوان مثال در چارچوب توصیه‌ها یا دستورالعمل‌های بالینی – از همان زمان سنگ بنای انجمن‌های پزشکی باقی مانده است.
وی اظهار داشت: انجمن پزشکی جهانی (WMA) یک کنفدراسیون بین‌المللی و مستقل از انجمن‌های پزشکی حرفه‌ای آزاد است که نماینده پزشکان در سراسر جهان است. WMA به طور رسمی در ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۷ تأسیس شد.
تاریخچه تشکیل انجمن‌های علمی در ایران
نوری گوشکی گفت: تشکیل ”جمعیت فیزیک و شیمی ایران“ در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی با اجتماع تعداد کمی از فیزیکدانان کشور در آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم دانشسرای عالی آغاز شد. اما دیری نگذشت که به علت نبود ارتباطی منسجم و تعریف شده بین اعضا، فعالیت این انجمن متوقف شد.
وی ادامه داد: در طول قرن بیستم، این جوامع پس از ادغام آموزش مداوم ساختار یافته، اهداف و فعالیت‌های خود را گسترش دادند. ایجاد دستورالعمل‌های بالینی مبتنی بر شواهد، ارائه دانش از طریق تحقیقات شبکه‌ای، پیشنهاد استانداردهای کیفیت و سیستم‌های اعتباربخشی برای خدمات بالینی، مشارکت در ایجاد برنامه‌های آموزشی پس از فارغ‌التحصیلی، مشاوره با مقامات نظارتی در سازمان و ارزیابی کیفیت مراقبت، از جمله همکاری با انجمن‌های مرتبط با بیمار است.
متخصص پزشک خانواده مطرح کرد: حدود سال ۱۳۲۰ کانون مهندسین ایران، مجمع وکلای دادگستری و انجمن مامایی ایران نیز فعالیت خود را آغاز کردند. در دهه ۱۳۳۰، انجمن پزشکی فعالیت خود را شروع و در سال ۱۳۴۰ به انتشار نشریات مختلف گروه‌های پزشکی اقدام کرد. در این دوره، که دوره اول فعالیت انجمن‌های علمی ایران نامیده می‌شود، گروه‌های کشاورزی، علوم پایه و علوم انسانی فعالیت چشمگیری نداشتند. البته در این دوره، محفل‌های خصوصی و غیررسمی از استادان و دانشوران نیز تشکیل شد.
وی افزود: دوره دوم فعالیت انجمن‌های علمی سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۷۰ را در بر می‌گیرد. در این دوره نقش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در تشکیل انجمن‌های علمی محسوس بود. در واقع بیشتر انجمن‌های علمی با کمک این وزارتخانه تشکیل شدند. این امر نتیجه آگاهی از نقش انجمن‌ها در پیشبرد علم بود. شکل‌گیری انجمن‌هایی مانند انجمن ریاضی، انجمن مدیریت، انجمن حسابداری و انجمن روانشناسی با کمک وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در آن سال‌ها و تصویب طرح تشکیل انجمن‌های علمی از سوی شورای هماهنگی دانشگاه‌ها، جلوه‌های بارز آن رویکرد است.
نوری گوشکی اظهار داشت: حدود سال ۱۳۲۰ «انجمن مامایی ایران» و در دهه ۱۳۳۰، «انجمن پزشکی» فعالیت خود را شروع کردند و در سال ۱۳۴۰ با انتشار نشریات مختلف گروه‌های پزشکی اقدام کردند. تا سال ۱۳۵۷، تعداد ۷۸ انجمن علمی در گروه‌های علوم پزشکی، علوم پایه، کشاورزی، فنی و مهندسی و علوم انسانی فعالیت خود را آغاز کردند.
بر پایه مصوبه ۲۶۲ تاریخ ۷ مهر ۱۳۷۰ (هجری شمسی) شورای عالی انقلاب فرهنگی، صدور و تمدید مجوز تأسیس انجمن‌های علمی، نظارت بر حسن انجام کار آنها در ایران، بسته به مورد، بر عهده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شد.
وی راجع به انجمن‌های علمی در ایران چنین گفت: در کشور ایران انجمن‌های علمی رسمی در دو دسته بندی اصلی حوزه پزشکی و حوزه غیرپزشکی ثبت و فعالیت می‌کنند. مرجع ثبت انجمن‌های علمی پزشکی؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هم مرجع رسیدگی به امور و صدور مجوز انجمن‌های غیرپزشکی است. علاوه بر این هر دانشگاه می‌تواند به فراخور نیاز خود و فعال بودن دانشجویان خود، انجمن‌های علمی دانشجویی داشته باشد. طبق اعلام مرجع انجمن‌های علمی ایران، بیش از ۶۶۰ انجمن علمی ثبت شده در ایران وجود دارد که بعضی از آنها فعال نیستند. در حال حاضر ٢١۵ انجمن علمی گروه پزشکی در ایران وجود دارد.
متخصص پزشک خانواده مطرح کرد: انجمن‌های علمی معمولاً سازمان‌های غیر انتفاعی می‌باشند. فعالیت‌های انجمن‌های علمی به طور معمول عبارتند از برگزاری کنفرانس‌ها به طور منظم برای ارائه و بحث در مورد نتایج تحقیقات جدید و چاپ و نشر یا حمایت از مجلات علمی در رشته‌های مرتبط است. برخی نیز به عنوان نهادهای حرفه‌ای عمل می‌کنند و تنظیم فعالیت‌های اعضای خود را در جهت منافع عمومی و جمعی به عهده می‌گیرند. انجمن‌های علمی از اهمیت کلیدی در جامعه شناسی علمی برخوردارند و شکل‌گیری آنها در رشد و توسعه رشته‌های جدید و رشته‌های حرفه‌ای مرتبط کمک شایانی می‌کند.
وی افزود: انجمن‌های علمی می‌توانند مربوط به یک ناحیه خاص مانند استان، کشور، قاره و غیره باشند. همچنین انجمن‌های علمی می‌توانند تنها به موضوعات ویژه‌ای از یک دانش بپردازند یا می‌توانند به شکل گسترده‌تری به پژوهش در مورد کل آن دانش بپردازند یا حالت‌های دیگری میان این دو وجود دارد.
ایجاد اتصالات
نوری گوشکی گفت: تأثیر انجمن، به گونه‌ای است که افراد روزمره با آنها تعامل دارند، تحت تأثیر قرار می‌گیرند، یا تصمیم می‌گیرند که چه چیزی بخرند یا از کجا مراقبت‌های پزشکی را بر اساس کار این سازمان‌ها دریافت کنند. کمپین‌های الهام گرفته از تمایل به شناسایی و تجلیل از انجمن‌ها به گونه‌ای است که به عموم مردم کمک می‌کند تا کمک‌های گسترده انجمن‌ها را به جامعه ببینند و درک کنند.
مزایای انجمن‌ها
وی اذعان کرد: یک انجمن از طریق برخی از فعالیت‌های خود به نفع کل بخش جامعه مدنی است و این می‌تواند به افراد غیرعضو و همچنین اعضا کمک کند. همچنین عضویت در انجمن مزایای خاصی دارد و سازمان دهندگان انجمن باید اطمینان حاصل کنند که مزایای اعضا به اندازه کافی قوی است که بخواهند بخشی از گروه باشند. پس از آن، یک پایگاه بزرگ عضویت، مشروعیت ارائه مزایای به کل بخش را فراهم می‌کند.
انجمن‌های ملی نقش مهمی در کمک به تقویت مؤلفه جامعه مدنی
نوری کوشکی مطرح کرد انجمن‌های ملی در زمینه‌های مختلفی به تقویت مؤلفه جامعه مدنی کمک می‌کند. در این راستا کارهایی نیز انجام شده است.
وی گفت: در بحث تشکیل بخش مواردی اعم از ایجاد فضاهایی که در آن سازمان‌ها بتوانند نیازهای مشترک و وابسته به یکدیگر را برآورده سازند، تسهیل ارتباط منظم بین اعضا و سازماندهی فرصت‌ها برای بحث و گفتگوی چهره به چهره و همکاری، ایجاد فرصت‌های شبکه‌ای که سازمان‌هایی را که در همان زمینه یا در زمینه‌های مرتبط کار می‌کنند، قادر به همکاری و راه‌اندازی اقدامات مشترک می‌سازد.
متخصص پزشک خانواده بیان کرد: همچنین در بحث یکی کردن صدای بخش فعالیت‌هایی از جمله تقویت پیام سازمان‌های مدنی از طریق ارائه صدای جمعی که احتمال شنیدن و تصدیق مشروع آن توسط دیگران، به ویژه تصمیم گیرندگان وجود دارد، ایجاد یک راه قدرتمند برای صدای قوی‌تر، منسجم‌تر و معتبرتر برای جامعه مدنی، فراهم کردن بستری برای در نظر گرفتن و توسعه جایگزین‌های مناسب برای سیاست گذاران و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای تأثیرگذاری بر دولت و سیاست‌های عمومی، کمک به ارتقا و حفظ وجهه و مشروعیت بخش انجمن، ایفای نقش به عنوان تعامل بین جامعه مدنی و سایر بخش‌ها و کمک به پیوند انجمن با نهادهای کلیدی، دفاع از منافع جامعه مدنی در برابر مقررات ظالمانه، هماهنگی پاسخ مؤثرتر به تهدیدهای خارجی، حفاظت و تقویت حقوق و استقلال سازمان‌های غیردولتی، خدمت به عنوان پلتفرم برای نظارت جمعی تحولاتی که بر این بخش تأثیر می‌گذارد و فعال کردن تعامل جمعی با اهداکنندگان، برای اطمینان از درک اهداکنندگان از اولویت‌ها و نیازهای سازمان‌های جامعه مدنی و مذاکره رویه‌های درخواست و گزارش دهی که شفاف، به اندازه کافی دقیق برای اهداکننده، اما برای سازمان‌ها آسان و مقرون به صرفه باشد.
وی افزود: در بحث ارتقای کیفیت کمک به جامعه موارد کاربردی اعم از تولید دانش و تسهیل تبادل ابزارهای مفید، چارچوب‌ها و دستورالعمل‌ها برای تقویت کار سازمان‌های عضو، حمایت از اعضا در زمینه‌های مهم مانند جمع‌آوری کمک‌های مالی، توسعه برنامه، منابع انسانی و غیره، کمک به اعضا و بخش در کل از طریق شناسایی و تقویت بهترین شیوه‌ها، کمک به اعضای خود در زمینه ظرفیت سازی تخصص، خدمت به بخش با انجام تحقیقات که هدف آن بهبود تأثیرات فردی و جمعی سازمان‌های جامعه مدنی است، کمک به ایجاد ظرفیت جامعه مدنی و ارتقای مشارکت شهروندان در جوامع از طریق به اشتراک گذاری مهارت‌ها، دانش و اطلاعات و فراهم کردن وسیله‌ای برای خود تنظیمی برای تقویت شیوه‌های خوب و نظارت بر این بخش.
نوری گوشکی در پایان خاطر نشان کرد: کاهش هزینه‌های کلی بخش اعم از ارائه مزایای مالی مانند تخفیف برای خدمات یا محصولات (مانند کنفرانس‌ها، دوره‌های آموزشی و نشریات)، هدایت منابع مؤثرتر از طریق تلاش‌های جمعی.
