ماجرای خلیفههای منیریه چه بود؟ | قنادهای معروف تهران را بشناسید
همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : فقط کافی است همت کنید و خیابانهای اصلی و فرعی محلههای امیریه و منیریه را پیاده گز کنید؛ هنوز هم چراغ مغازههای قدیمی روشن است و نفس کسبه پا به سن گذاشته گرم. بوی شیرینیهای معروفترین قنادیهای تهران شما را به گذشتهها میبرد.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
رضا جعفری، از اهالی محله امیریه میگوید: «اهالی این محلهها به مشاغل گوناگونی مشغول بودند، اما از میان همه مشاغل شغل ظروف کرایهای، خیاطی و قنادی بسیار پررونق و پرطرفدار بود. رونق این مشاغل هم به دلیل زندگی امیران و اشرافی بود که در این محلهها زندگی میکردند. نزدیکی به کاخ مرمر باعث شده بود تا شخصیتهای حکومتی تمایل بیشتری به زندگی در امیریه و منیریه داشته باشند و همین موضوع سطح زندگی را در این محدوده بالا برده بود و بهنوعی بالاشهر دوران پهلوی محسوب میشد. این خانوادهها به دلیل تمکن مالی، مهمانی و جشنهای زیادی برگزار میکردند و درنتیجه فروش ظروف کرایه و شیرینی بسیار رونق داشت. خیاطهای معروفی که بیشتر شخصیدوز بودند هم در امیریه و منیریه مغازه داشتند؛ یعنی لباسها را بهطور اختصاصی برای فلان شخصیت سیاسی و اجتماعی میدوختند. دوخت لباسهای نظامی برای نظامیان ردهبالا هم اینجا باب بود. مثلاً حاج منصور آزاد یکی از خیاطهای به نام آن روزگار بود.»
مهدی کامران یزدی، پسر مرحوم سید کاظم کامران یزدی، فردی که نخستین بار کیک یزدی را به تهرانیها معرفی کرد میگوید: «آن روزها قنادی در محدوده امیریه و منیریه زیاد بود. از قنادی حاج محمود لادن مقدم گرفته تا قنادی حاج عباس گواهی که خیلی معروف بودند. قنادی محمدعلی جاهد پیکانی که به قنادی میهن معروف بود هم سال ۱۳۱۵ در ضلع شمال غربی میدان منیریه پا گرفت. مرحوم پدرم، حاج کاظم کامران یزدی نیز سال ۱۳۲۸ قنادی کامران یزدی را در همان حوالی راهاندازی کرد. همه مدل شیرینیهای یزدی هم میپخت اما کیک یزدیهایش حرف نداشت و تهرانیها برایش صف میکشیدند. آن روزها قنادها همهفنحریف بودند و همه کارهای قنادی از عهدهشان برمیآمد و برای همین به آنها لقب خلیفه میدادند. پدرم یکی از خلیفههای معروف تهران بود.»

روزگاری بیش از ۱۰ قنادی معروف در این محدوده کام تهرانیها را شیرین میکردند ولی از آن قنادیها و خلیفههای معروف کمتر از ۶ شیرینی فروشی باقیمانده است.