قانونمداری؛ خط قرمز دولت
به گزارش همشهری آنلاین، با تصویب قانون عفاف و حجاب توسط مجلس شورای اسلامی، اکنون چشمها به اقدام رئیسجمهور پزشکیان، دوخته شده است تا این قانون را ابلاغ نماید. با توجه به تأکیدات مکرر ریاست جمهوری اسلامی ایران بر ضرورت پایبندی به قانون و معرفی آن بهعنوان یکی از خطوط قرمز نظام، برخی جریانهای رسانهای تلاش دارند با ایجاد جنجال در فضای مجازی، افکار عمومی را به این سو سوق دهند که از ابلاغ این قانون جلوگیری شود. در این راستا، با ترند کردن هشتگ #ابلاغ_نکن، این گروهها از رئیسجمهور میخواهند تا به مصوبه مجلس شورای اسلامی اعتنا نکند و یا دستکم آن را اصلاح نماید.
این در حالی است که رئیسجمهور و سایر اعضای دولت چهاردهم، بارها بر اهمیت وفاق ملی تأکید داشتهاند و همراهی میان قوای سهگانه را از ارکان تحقق این وفاق دانستهاند. بدیهی است که چنانچه بنا باشد مسیر همدلی و اتحاد ملی که مبتنی بر حاکمیت قانون است تداوم یابد، ابلاغ این قانون از سوی رئیسجمهور محترم امری اجتنابناپذیر خواهد بود.
علاوه بر این، حجتالاسلام والمسلمین غلامحسین محسنی اژهای، رئیس قوه قضائیه، نیز طی سخنانی در صحن مجلس بر ضرورت اجرای قانون عفاف و حجاب، همراه با اصلاح برخی نواقص آن، تأکید نمود. همچنین، دکتر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اهمیت موضوع حجاب بهعنوان یک مسئله هویتی و فرهنگی، تصریح کرد: «هرگونه تلاش برای ایجاد دوقطبیهای کاذب پیرامون این مسئله، به زیان سیاسی و دینی کشور است و نباید اجازه داد که دشمن از این بسترها برای اختلافافکنی استفاده کند.»
با عنایت به این مواضع، سران قوای سهگانه بر پایبندی به قانون، از جمله قانون عفاف و حجاب، اجماع نظر دارند. در ادامه، به برخی از بیانات و تصریحات رئیسجمهور محترم در این زمینه پرداخته خواهد شد.
بیتوجهی به فرهنگ حجاب خطرآفرین است
۱۶ آبان ۱۴۰۳در نشست با اساتید جامعهشناسی:
در زمینه حجاب سوی دیگر ماجرا را هم در نظر داشته باشید که توسعه مستلزم احترام به فرهنگ جامعه است، اگر فرهنگ جامعه را مسخره کنیم دیگر امکان تغییر و تفاهم وجود نخواهد داشت. کسی که روشنفکر است و حرف از تغییر میزند، اگر به فرهنگ دیگری احترام نگذارد دعوا و جنگی پیش میآید که نباید اتفاق بیفتد؛ به هر حال باید فرهنگ جامعه را پاس بداریم.
وضع قانون توسط رئیس جمهور در اول انقلاب
6 آذر 1393 طی یک مصاحبه
وقتی انقلاب شد مسئول پاکسازی و بازسازی دانشگاهها و بیمارستانها شدیم. وقتی مسئولیت را گرفتیم بخشنامهای ابلاغ کردهایم که افراد ذیل یک چهارچوبی باید در محیط حاضر شوند. هنوز موضوع حجاب مطرح نبود و ما با دادگاه انقلاب درمورد تصمیممان صحبت کردیم. بعد از آن دو ماه تازه دولت درمورد این موضوعات(حجاب) این اتفاقات باید بیفتد. با بچههای دانشجو هم هماهنگ کردیم که اگر خواستند اعتصاب کنند بیمارستان با مشکل مواجه نشود. پس از آن یک فرصتی دادیم که باید افراد تا پایان آن با این شکل بیاید. افراد باید روسری سر میکردند و لباس آستین بلند میپوشیدند. قبل از قانون حجاب ما لزوم حفظ حجاب را وضع کردیم.
باید هنجار جامعه را محترم شمرد
26 شهریور 1403 در پاسخ به نقد یکی از خبرنگاران به گشت ارشاد در نشست با اهالی رسانه:
باید تلاش کنیم آرامش، وحدت و انسجام در چهارچوب قوانین و احترام شکل بگیرد. یکی از بحثهای توسعهیافتگی احترام به فرهنگ جامعه است. عدهای که با هنجارشکنی موجب بروز یکسری عکسالعملها میشوند موحب توسعهیافتگی نمیشوند. اگر شما به آنچه که من عادت دارم توهین بکنی شاید من در مقابل کاری را انجام دهم که اصلا منطقی نیست. اعتقاد را نمیتوان نادیدهگرفت. بارها گفته ام در مسابقه والیبال ایران و آمریکا در ماه مبارک رمضان بازیکنان آمریکایی به احترام روزهداران ایرانی تا موقع اذان لب به آب نزدند، اما ما برای این که لج هم را در بیاوریم یکجور دیگر خودمان را نشان میدهیم، این نتیجهاش دعواست. احترم و گفتگوی متقابل و نشکستن حریمها یکی از اصول توسعه است.
باید در اجرای قانون وحدت داشت
10 شهریور 1403در اولین گفتگوی تلویزیونی:
قانون و برنامه باید بر اساس سیاستهای کلی نوشته شود و بدل به یک میثاق مشترک شود. آنجا دیگر نباید محل اختلاف باشد. باید همه وحدت کنیم. نگوییم این برنامه را قبول ندارم اینطوریعنی نفاق. همه باید به سمت اجرای برنامه و قانون بر اساس سیاستهای کلی حرکت کنیم و آنجا در اجرا با هم وحدت داشته باشیم.
وظیفه ما عمل کردن به قانون است
11 تیر 1403در برنامههای مناظره: «وظیفه ما این است که با هم دعوا نکنیم و به قانون عمل کنیم.»
26 خرداد 1403در برنامه انتخاباتی صف اول:«وقتی قانون مبتنی بر عدالت باشد، قوای مختلف نباید با هم اختلاف داشته باشند و باید به چیزی که نوشتند و تبدیل به قانون کردهاند پایبند باشند.»
باید با قانون وسیاستهای کلی به وحدت برسیم
3شهریور 1403 در حرم امام خمینی (ره):
همه باید بر اجرای حداکثری سند چشمانداز، قانون برنامه و سیاستهای کلان وحدت کنیم. این اسناد مصداقی از پیمان جمعی ما هستند که بر روی کاغذ آمده و امضای رهبری نیز پای آن است. باید نگاه همه ما معطوف به اهداف این اسناد مبنی بر قرار گرفتن در جایگاه برتر و اول منطقه باشد.