زیبایی جاده‌ها، در حفظ داستان زندگی‌هاست
به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا)زنجان،به عنوان یک راننده، هر بار که پشت فرمان می‌نشینم، گویی زندگیِ خودم و دیگران را به دست‌هایم می‌سپارم. جاده‌ها، با تمام پیچ و خم‌هایشان، برای من فقط مسیرهایی نیستند که به مقصد می‌رسانند. آن‌ها داستان‌هایی‌اند که در هر کیلومترشان روایت می‌شوند. داستان روزهای خوش، دیدارها، سفرها و شاید گاهی نیز، اندوه.
اما آیا تا به حال به این فکر کرده‌ایم که یک لحظه غفلت می‌تواند داستانی را به یک فاجعه تبدیل کند؟ چه کسی می‌خواهد راوی آن لحظه باشد که زندگی‌ها را به سکوت و خانواده‌ها را به غم فرو میبرد؟ تصادفات، چیزی بیشتر از اعداد در گزارش‌ها هستند. هر تصادف، نامی دارد، چهره‌ای دارد، زندگی‌ای دارد که دیگر ادامه پیدا نمی‌کند.
گاهی به چراغ‌های جاده خیره می‌شوم و به این فکر می‌کنم که هر بار که ترافیک، عجله یا خواب‌آلودگی باعث می‌شود قانون را فراموش کنم، نه تنها خودم را در خطر می‌اندازم، بلکه شاید زندگی‌هایی را که هرگز نمی‌شناسم اما ارزششان کمتر از زندگی من نیست.
ما راننده‌ها باید این حقیقت را بپذیریم که ما نگهبانان جاده‌ها هستیم. هر بار که کمربند ایمنی می‌بندم، هر بار که سرعت مجاز را رعایت می‌کنم یا به حق تقدم دیگران احترام می‌گذارم، در واقع انتخاب می‌کنم که زندگی را محترم بشمارم. انتخاب می‌کنم که از لحظه‌های کوچک زندگی خودم و دیگران محافظت کنم.
من به این باور دارم که جاده‌ها می‌توانند مکان‌هایی باشند که در آن عشق و امید جریان دارند، نه ترس و غم. انتخاب با ماست؛ انتخاب برای رانندگی ایمن‌تر، مسئولانه‌تر، و انسانی‌تر. بیایید در هر سفر، تعهد کنیم که هر کسی که به جاده‌ها اعتماد می‌کند، سالم و لبخند به لب به مقصد برسد.
زیبایی جاده‌ها فقط در مناظر آن‌ها نیست؛ زیبایی واقعی در این است که همه بتوانند داستانشان را ادامه دهند. نه به تصادفات، یعنی بله به زندگی، به آینده‌ای که در آن جاده‌ها دیگر شاهد خاموش شدن زندگی‌ها نیستند. به‌عنوان راننده، این مسئولیت من و ماست که چنین آینده‌ای را بسازیم.
همه ما می‌توانیم بخشی از تغییری بزرگ باشیم؛ تغییری که در آن، هر راننده‌ای، هر خودرو و هر سفر، گامی باشد برای کاهش تصادفات. بیایید این باور را در میان خودمان نهادینه کنیم که آینده‌ای بدون تصادف نه تنها ممکن است، بلکه حق همه ماست.
انتهای پیام/
