ادامه تولید گاز از پارس جنوبی به شرط انجام فشار افزایی

حبیب الله ظفریان کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی کشور است گفت: این بزرگترین میدان گازی جهان است که با قطر مشترک است

وی ادامه داد: اگرچه ایران توسعه میدان پارس جنوبی را دیر تر از قطر آغاز کرد اما اکنون ایران در برداشت از این میدان پیشی گرفته است.

این کارشناس انرژی ادامه داد: با توجه به اینکه مرحله اول توسعه میدان تقریباً به صورت کاملاً انجام شده در مرحله دوم توسعه نیاز به اقدامات تکمیلی دارد به عنوان مثال حفر چاه‌های اینفیل و در کنار آن مساله فشار افزایی دنبال شود زیرا فشار ورودی به پالایشگاه‌هایی که در عسلویه طراحی شده نباید پایین تراز حد استاندارد باشند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه میدان پارس جنوبی در حال تولید و تخلیه است، فشار میدان افت می‌کند و به دنبال آن فشار سر چاه و در نهایت فشار ورودی پالایشگاه در حال افت است که برای اینکه جلوگیری از این مساله به بحث فشار افزایی نیاز داریم.

ظفریان خاطر نشان کرد: گازی تولیدی از میدان که باید توسط مجموعه کمپرسورهایی انجام شود که به دلیل بزرگی این پروژه اگر در سناریوی دریا انجام شود، نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار و در صورتی که در خشکی انجام شود حدود ۱۰ میلیارد دلار به سرمایه گذاری نیاز دارد و عملاً مثل فاز دوم مرحله دوم توسعه پارس جنوبی است.

وی ادامه داد: فشار افزایی کمک می‌کند بخش خوبی از گاز میدان را استحصال کنیم یعنی در مقایسه با حالتی که فشار افزایی انجام صورت نگیرد ما بخشی از گاز میدان را از دست خواهیم داد. به همین علت این پروژه، پروژه مهمی است

این کارشناس انرژی اضافه کرد: برای آنکه بتوانیم میزان گاز بیشتری از میدان را در طول عمری که دارد تولید کنیم و از افت ناگهانی تولید جلوگیری کنیم. به طوری که با شیب ملایم‌تری تولید کاهش پیدا کند

ظفریان با اشاره به اینکه پروژه فشار افزایی چندین سال است که مورد بحث قرار گرفته است، خاطر نشان کرد: چندین سال است که مساله نصب کمپرسورها روی سکوی دریایی یا خشکی مورد بحث بوده که سناریو دریا اگرچه به هزینه بیشتری نیاز دارد اما به همان تناسب ممکن است آورده بیشتری از لحاظ تولید گاز داشته باشد خشکی هزینش کمتری با ریسک‌های احتمالاً عملیاتی کمتری دارد اما در عین حال آورده کمتری نیز دارد.

وی ادامه داد: قراردادی که اخیراً منعقد شد با رویکرد فشار افزایی در دریا انجام شده است. هر کدام از سناریوها انتخاب شود باید سریع‌تر وارد فاز عملیاتی شوند به عبارتی باید سریع‌تر کمپرسورها ساخته و نصب شوند زیرا هر روز دیر کرد در این پروژه آسیب‌های جدی به تولید گاز در میدان و در نتیجه در کشور خواهد داشت

وی با اشاره به اینکه بخش اعظمی از تولید گاز کشور در این میدان صورت می‌گیرد، خاطر نشان کرد: فشار افزایی پارس جنوبی بخشی از تولید گاز میدان را حفظ کرده و از افت ناگهانی تولید جلوگیری می‌کند ولی اینکه بتواند بحران ناترازی انرژی را حل کند امکان پذیر نیست زیرا ناترازی انرژی در کشور ما نیاز به سیاست‌هایی در سمت تولید برای افزایش تولید از تمامی ذخایر دارد.و هم سیاست‌های در سمت مصرف انرژی که این سیاست‌ها مهم‌ترن یعنی در بخش‌های مختلف مصرفی نظیر ساختمان سازی، حمل و نقل، صنعت و بخش نیروگاهی دارد.

وی ادامه داد: در تمامی موارد گفته شده نیازمند بهینه سازی هستیم که هم سیاست‌های افزایش تولید و هم سیاست‌های بهینه سازی مصرف در برنامه هفتم توسعه زیرساخت‌های قانونی خوبی برای آن در نظر گرفته شده که باید وارد فضای اجتماعی شود.

این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه فشار افزایی به تنهایی نمی‌تواند ناترازی انرژی را حل کند و تنها آن را به تعویق می‌اندازد، خاطر نشان کرد: بحران ناترازی گاز بحرانی بزرگ است که در سال‌های آینده تشدید می‌شود و باید مجموعه سیاست‌های مختلفی در بخش‌های مختلف مصرفی در حوزه گاز باید داشته باشیم به عنوان مثال افزایش راندمان نیروگاه‌ها، تنوع سبد برق با استفاده از تجدید پذیرها، انرژی هسته‌ای و حتی زغال سنگ در حوزه صنعت نیز نیاز به بازنگری در مجوزهای صنایعی برای صنایع بزرگ و انرژی بر داریم.

وی ادامه داد: فشار افزایی پارس جنوبی به تنهایی نمی‌تواند مساله ما را حل کند و نیاز به مجموعه سیاست‌هایی در سمت تولید دارد که در برنامه هفتم برای تولید گاز تاکید شده و هم به صنایع انرژی بر برای سرمایه گذاری در میادین اجازه داده شده است به طوری که گاز تولیدی متعلق به خودشان است.

این کارشناس انرژی در خاتمه تاکید کرد: به شرکت‌های خصوصی اجازه داده شده که بتوانند مازاد گاز تولیدی را صاد کنند که از این طریق بازگشت سرمایه اتفاق می‌افتد.