آخرین گلوله‌ای که در عید غدیر شلیک شد
ارتباط فردا: سردار حاج حمید تقی‌زاده فرمانده گردان علی اکبر(ع) لشگر ۱۰ سیدالشهدا (ع) با اشاره به عید غیدر سال ۱۳۶۷ در خاطره‌ای روایت می‌کند: ۱۱ مرداد ۱۳۶۷ بود و ما مشغول عملیات غدیر بودیم. من به همراه پنج شش نفر دیگر دور هم ایستاده بودیم که ناگهان یک دسته گلوله مینی کاتیوشا آمد اطرافمان به زمین اصابت کرد.
چند نفر از بچه‌ها را موج گرفت، اما کسی مجروح نشد، به جز مجید رضاییان. صدای مجید را شنیدم که گفت: «آخ! چشمم خورد.» نگاهش کردم. ترکش، صاف رفته بود وسط چشم سالمش نشسته بود.
مجید که پیش از آن در عملیات دیگری یک چشمش را از دست داده بود، حالا در آخرین روز جنگ و در روز عید غدیر ، چشم دیگرش را هم تقدیم صاحبش کرده بود. آن تیر از آخرین گلوله‌های جنگ بود و بعد از آن، گلوله دیگری ندیدم.
دکتر حاج مجید رضائیان ۱۵ دی ماه سال ۱۳۴۵ در محله لویزان شمیران متولد شد. او در سال ۶۱ برای اولین بار به جبهه اعزام شد و در طول ۶ سالی که در جبهه بود، بارها دچار مجروحیت های شدید از ناحیه شکم، کلیه، دست، پا شد. دو برادر این جانباز به نام‌های «جواد رضاییان» و «مهدی رضاییان» هم در جبهه به شهادت رسیده‌اند.
انتهای پیام
