بزرگداشتی برای نقاشِ موسیقی ایران همراه با توصیه‌های جدی حسین علیزاده
به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه برنامه‌های سومین جشنواره موسیقی صبا، مراسم بزرگداشت فرهاد فخرالدینی، آهنگساز و رهبر ارکستر ملی ایران، با حضور جمعی از استادان و اهالی موسیقی در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران تهران برگزار شد.
بابک خضرایی مدرس موسیقی در ابتدای این مراسم با قرائت متنی گفت: فرهاد فخرالدینی نیازی به معرفی ندارد او هنرمندی است که همه مردم او را می شناسند. او به معنای واقعی نقاش موسیقی است که در طول عمر پربار هنری‌اش توانسته حلقه پیوستار سلسله موسیقی ایرانی باشد. او زمزمه و چکیده ایرانیت است که همواره خدمات قابل توجهی را در عرصه‌های مختلف موسیقی ارائه داده است.
اجرای ساز و آواز با خوانندگی و نوازندگی قیچک پوریا اخواص، ازجمله بخش هایی بود که در این مراسم پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده شناخته شده موسیقی ایرانی هم در این مراسم که به جهت برگزاری سومین جشنواره موسیقی دانشجویی صبا برگزار شده بود با قدردانی از تلاش دانشجویان در برگزاری این رویداد موسیقایی گفت: چهره این سالن بسیار شاداب و جوان است که عمده آنها از دانشجویان موسیقی هستند. شرایطی که برنامه را برای ما ویژه تر کرده است. فضایی که دربرگیرنده قدردانی از هنرمندی است که بیشترین رنج را در موسیقی برده است. هنرمندانی چون فرهاد فخرالدینی ثابت کردند که این موسیقی همیشه جاودانه است.
وی با ارائه خاطراتی از دوران حضور فرهاد فخرالدینی در هنرستان موسیقی اظهار کرد: من اولین بار در هنرستان موسیقی با فرهاد فخرالدینی به عنوان یک شاگرد آشنا شدم و در این شصت سالی که از آن آشنایی می گذرد همیشه دیدم او سرش روی نت و کتاب های مختلف است. مسیری که هیچ گاه فراغتی از آن پیدا نکرد و او به غیر از معدود دفعاتی که مشاهده کردم همواره در حال کار بود. ما هم تمام استاداتی که در هنرستان بودند خدایان خود می دانستیم و فرهاد فخرالدینی گل سرسبد آنها بود. او همواره هنرمندی ثابت قدم بود که عاشقانه برای موسیقی کار می کرد. به اعتقاد من می‌توان تاریخ و روزگار را در او مشاهده کرد.
علیزاده ادامه داد: وقتی این سال ها را مطالعه می کنم هیچ کدام از ملودی های او نیست که برایم دربرگیرنده خاطرات ارزنده ای نباشند. خاطراتی که در دل و ذهنم به درستی شنیده شد. آهنگ های فخرالدینی مثل عاشقانه هایی بودند که در همه ابعاد مختلفش جذابیت های زیادی داشتند. این زیبایی‌ها از کجا می‌آمد؟ به طور حتم استاد فخرالدینی نه تنها ادامه دهنده راه هنرمندانی چون وزیری و صبا بود بلکه با اصالت خاص خود فضای متفاوتی را برای موسیقی رقم زد.
وی تصریح کرد: یک موسیقیدان و یک آهنگساز باید دارای جهان بینی و پیام باشد. او مانند شاعری است که اشعارش باید دربرگیرنده پیام باشد. استاد فخرالدینی هم انسانی بوده که تاریخ و فرهنگ را همواره مطالعه می کرده است. من یادم می آید وقتی محمدعلی نجفی سریال «سربداران» را می ساخت از من سراغ آهنگساز اثر را گرفت. من قاطعانه گفتم فخرالدینی. چون او تاریخ می داند و به نظر من بهترین کسی است که می تواند در این بستر آهنگسازی کند.
این مدرس موسیقی بیان کرد: ما نباید یک آهنگساز را مانند فردی ببینیم که پنجره اتاقش را باز نمی‌کند تا ببیند بیرون محیط او چه اتفاقاتی افتاده است. به نظر من جامعه اصل قضیه است و استاد فخرالدینی یک موسیقی شناس تمام عیار و محققی است که به واسطه چنین رویکرد درستی در موسیقی، پژوهش های زیادی انجام داده است. او هنرمندی است که علاوه بر آگاهی و دانش، احساس را هم وارد کار خود می کند. متاسفانه برخی از دانشجویان وقتی وارد فضای پژوهشی موسیقی می شوند احساس را فراموش می کنند و دائم در حال نقد یک پروژه موسیقایی هستند.
علیزاده تاکید کرد: آن چیزی که با وجود فخرالدینی از آن احساس شوق می کنم شناخت و تحقیقاتی است که در عرصه موسیقی دارد. او نگاه بسیار پژوهشگرانه و عمیقی دارد و همواره در حال کشف کردن است. البته اگر او فقط جذب تحقیق و پژوهش می‌شد دیگر او را به عنوان یک آهنگساز خلاق به جامعه موسیقی نمی شناختیم و من به همه دانشجویان و دانشگاهیان توصیه می کنم که هیچ گاه احساس و دانش را جدای از هم نبینید چرا که این اشتباه بزرگی است.
این آهنگساز و مدرس موسیقی تصریح کرد: فرهاد فخرالدینی هنرمندی است که طی این سال ها به پشتوانه بهره مندی از آموزه های هنرمندانی چون صبا، وزیری، دهلوی و دیگر هنرمندان پیشروی موسیقی ایرانی با یک نگاه بسیار معتبر و ارزشمند و با دیدگاه امروزی که بسیار هم شجاعانه است تلاش کرده به موسیقی برسد که زبان احساس امروز است و شما هیچ وقت شعاری در آثارش نمی بینید. او سختی ها و بی حرمتی هایی را تحمل کرده است و ما در تمام این چند دهه باید او را روی سرمان بگذاریم. او دورانی را از سرگذارند که در آن به جای غصه خوردن اثر می آفرید.
وی در پایان گفت: مسیری که از مکتب صبا شروع شده اکنون به مکتب فخرالدینی رسیده پس می توان او را گل سرسبد موسیقی ایران نامید و باید قدرش را هم بیشتر بدانیم.
در این مراسم علاوه بر سخنرانی حسین علیزاده ۲ قطعه از ساخته های فرهاد فخرالدینی نیز برای مخاطبان اجرا شد.
فرهاد فخرالدینی هم در مراسم تجلیل خود ضمن قدردانی از دست اندرکاران سومین جشنواره موسیقی دانشجویی صبا گفت: زندگی انسان ها مملو از خاطرات تلخ و شیرینی است که همواره به نوعی ثبت می شوند. مرور این خاطرات برای ما درس است که می فهماند چه جایگاهی در جامعه داریم.
وی افزود: من از تعدای از شاگردانم هم درس می‌گیرم که حسین علیزاده و مینا افتاده از جمله آنها هستند. او هنرمند با استعدادی بود که در عین استعداد شیطنت های بامزه ای در هنرستان داشت. یادم می آید او روزی با شاگردانم قطعه ای از موسیقی فیلم «شوهر آهو خانم» را اجرا می کردند. مدت کمی از این ماجرا گذشت تا اینکه روزی با محمدتقی مسعودیه در کتابخانه هنرستان بودیم و من نوار پروژه «شوهر آهو خانم» را گذاشتم و او تحسین کرد. دهلوی هم همین نظر را داشت و می گفت چرا کار آهنگسازی نمی کنی. همین موجب شد کار آهنگسازی را آغاز کنم.
وی تصریح کرد: یاد وخاطره امروز قطعا در ذهنم می‌ماند و امیدوارم خاطرات خوب شما بهتر از خاطرات بد باشد. کاری بکنید که بچه ها خاطرات خوبی از گذشته داشته باشند البته ممنون شما هستم که کارهای من را می شنوید و تشویق می کنید. من برای شما کار کردم و همواره هم برای شما مردم کار می کنم.
در بخش از این برنامه نیز «کنسرتو برای ویلن و ارکستر» توسط ارکستر گروه «قاف» به رهبری آرش امینی و تکنوازی ویولن امین غفاری اجرا شد.
همچنین بخشی از موسیقی آلبوم «رامشگران» توسط «ارکستر جوانان ایران» به رهبری آرمان نوروزی اجرا شد که در این اجرا، محمد رضازاده و سهیل رجب به عنوان خواننده و داریوش مؤدبیان و مرآت بهنام به عنوان روایت گر، این گروه را همراهی کردند.
در پایان مراسم هم از طرف گروه برگزار کننده به داریوش مودبیان، حسین علیزاده، علی اکبر قربانی، پوریا اخواص و آرش امینی مُهر عبدالقادر مراغی اهدا شد.
