اشاعه فرهنگ مقاومت کشور را از آسیب دور نگه می‌دارد + صوت
مقاومت یکی از موضوعات استراتژیک است که در همه بخش‌های جامعه به انحای مختلف به آن پرداخته می‌شود. در این میان سینما نیز با تولیداتی نظیر؛ «به وقت شام»، «قلب رقه»، «جشن تولد» و… تلاش کرده به این موضوع توجه داشته باشند اما تعداد این آثار به آن اندازه نبوده که جوابگوی نیازهای لازم در این حوزه باشد.
در همین رابطه خبرنگار ایکنا با مصطفی ساسانی یکی از بازیگران فیلم سینمایی «قلب رقه» گفت‌وگویی پیرامون این فیلم و جایگاه مقاومت در آثار سینمایی انجام داده که در ادامه به آن همراه می‌شویم.
مصطفی ساسانی؛ کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر و فارغ‌التحصیل کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد است. او همچنین سابقه بازیگری در فیلم‌های سینمایی «قندون جهیزیه»، «پات»، «دهلیز»، «چیزهایی هست که نمی‌دانی»، «ملک سلیمان (ع)» و سریال «نجلا» را دارد.
ایکنا – در آغاز درباره نحوه حضورتان در «قلب رقه» توضیح دهید.
دوستی دیرینه من با آقای تقیانی‌پور باعث شد که من افتخار حضور در چند کار این فیلمساز را داشته باشم. برای این فیلم نیز وقتی با پیشنهاد وی مواجه شدم آن را قبول کردم چون به توانایی وی واقفم. اما درباره نقشم دو مشکل در این رابطه وجود داشت که کار را برایم سخت کرد. ابتدا لهجه‌ای که باید آن را بیان می‌کردم بسیار خاص بود و کمی اشتباه باعث می‌شد کلمات به درستی بیان نشود. بنابراین روزهای بسیاری را صرف تمرین بیان کردم تا بتوانم گویش درستی داشته باشم. یکی از راهکارهایی که در این مسیر کمکم کرد گفت‌وگوهایی بود که در سطح شهر حمص با مردم انجام می‌دادم. مشکل دیگر به ریتم مربوط می‌شد. در کارهایی که من عموماً انجام می‌دهم ریتم کار شتاب دارد اما در «قلب رقه» باید این ریتم را آهسته می‌کردم. برای رسیدن به این خواسته نیز تلاش بسیار کردم تا بتوانم به آنچه نیاز است نزدیک شوم. اگر این اتفاق رخ نمی‌داد و من نمی‌توانستم ریتم بازی را به دست آورم معنویتی که در نقش وجود داشت از کار در نمی‌آمد. با تمام تلاشی که برای نقش انجام دادم فکر می‌کنم آنگونه که باید نقش من در فیلم دیده نشد هرچند «قلب رقه» توانست در گیشه موفق باشد و مردم از آن استقبال کردند.
ایکنا – منظورتان از موفقیت فیلم در گیشه چیست؟
وقتی از موفقیت فیلم در گیشه می‌گویم منظورم این نیست که «قلب رقه» توانسته فروشی مانند فیلم‌های کمدی داشته باشد چون این فیلم‌ها جز آثار استراتژیک سینما هستند که باید نهادهای دولتی بدون چشمداشت مالی روی آن سرمایه‌گذاری انجام دهند. این تولیدات با هدف اشاعه فرهنگ مقاومت تولید می‌شود و این هدفی بزرگ و ارزشمند است. جامعه‌ای که در آن مقاومت یک اندیشه فراگیر باشد دیگر هیچ کشوری به خود اجازه دست‌درازی به آن را به خود نخواهد داد.
ایکنا – وقتی از مقاومت می‌گوییم همیشه نگاه استراتژیک و امنیتی مورد توجه قرار می‌گیرد درحالیکه مقاومت نمودهای دیگری هم در زندگی دارد که کمتر به آن توجه می‌شود. پیرامون این موضوع چه نظری دارید؟
توجه به فرهنگ مقاومت تنها کارکرد استراتژیک و امنیتی ندارد بلکه در حوزه فرهنگ به ویژه سبک زندگی برایمان دستاورد بسیار مهمی دارد. برای مثال وقتی ایمان و ایثار مدافعان حرم را با استعانت از ائمه(ع) می‌بینیم ناخودآگاه مروج چنین فرهنگی در جامعه هستیم البته نحوه تصویرگری از چنین موضوعاتی بسیار حائز اهمیت است چون کار کارشناسانه در این حوزه موجب تولید آثار سطحی و شعاری خواهد شد. این قبیل فیلم‌ها یا سریال‌ها نه تنها دستاورد مثبت به همراه نخواهد داشت بلکه موجب نتایج منفی هم خواهد داشت. همچنین فرهنگ مقاومت با زبان سینما سبک زندگی را پیش روی مردم قرار خواهد داد که در آن ایمان نقشی تعیین‌کننده دارد.
جدا از دشواری‌هایی که برای شخصیت وجود داشت، سختی دیگر، کار کردن در جغرافیای بود که در آن فیلمبرداری انجام می‌شد. شهر به شکل جدی تخریب شده بود و بخش‌هایی از شهر همانند خرابه بود همچنین باید در محل‌هایی فیلمبرداری انجام می‌شد که شاید تامین امنیت آن چندان کار راحتی نبود. موقعیتی که در حمص سوریه تجربه کردیم نکته بسیار مهمی را به ما یادآور شد آنهم امنیتی است که هم‌اکنون در کشور خود از آن بهره می‌بریم. این امنیت به واسطه تلاش و ایثار مدافعان حرم و نیروهای مقاومت برای ما فراهم آمده است.
ایکنا – اینکه چگونه بتوانیم ایثار نیروهای مقاومت را برای مردم بازگو کنیم خود مسئله‌ای مهم است به ویژه اگر قرار باشد با زبان رسانه و سینما در این حوزه عمل کنیم زیرا نگاه سطحی در این عرصه به اصل فرهنگ مقاومت ضربه خواهد زد. نظر شما چیست؟
جانفشانی‌هایی که نیروهای مقاومت انجام می‌دهند با کلام به درستی نمی‌تواند بازگو شود اما وقتی زبان فیلم و سریال را پیش می‌گیریم پیام‌ها را به شکلی تاثیرگذار نه تنها به مخاطب امروز بلکه به نسل آینده هم منتقل می‌کنیم. این اقدامی ارزشمند و مهم است که باید با جدیت پیگیری شود. زبان سینما به وضوح می‌گوید اگر فرهنگ مقاومت در جامعه وجود نداشته باشد مجبور خواهیم بود به جای بیرون مرزها در داخل کشور با دشمنانی نظیر داعش مبارزه کنیم.
درباره اهمیت فیلم‌های استراتژیک می‌خواهم از سینمای جهان مثال بزنم. در هالیوود سالیانه فیلم‌های بسیاری تولید می‌شود تا بتواند چهره‌ای ناجی‌گونه و مثبت از نیروهای نظامی آمریکا در فیلم ها ترسیم کند درحالیکه نیروهای آمریکایی همواره در جبهه باطل قرار دارند اما قدرت سینما به آنها این قدرت را داده تا آنچه را که خود می‌خواهند در قالب حقیقت به مردم ارائه دهند.
ایکنا – سوال پایانی؛ معمولاً فیلم‌هایی که در آنها به مقاومت پرداخته می‌شود با برخی هجمه‌ها مواجه می‌شوند. آیا این مشکل برای «قلب رقه» وجود داشت؟
به نکته درستی اشاره کردید. چرا کارهایی که در آنها به فرهنگ مقاومت توجه می‌شود باید با انگ‌هایی چون حکومتی بودن رو‌به‌رو شود؟ آیا فیلمی که در آن به مقاومت پرداخته می‌شود کاری در جهت منافع مردم نیست؟ آیا اشاعه فرهنگ مقاومت زمینه‌ساز امنیت و آسایش برای کشورمان نبوده است؟ پس چرا در چنین شرایطی باید به فیلم‌هایی نظیر «قلب رقه» برچسب حکومتی بزنیم. این برچسب‌های نادرست گاهی اوقات بازیگران را هم آزار می‌دهد. به‌شخصه من این موضوع را برای بازی در چند فیلم تجربه کرده‌ام. این هجمه در شرایطی است که بازیگران چنین آثاری در شرایط بسیار دشواری کار می‌کنند. برای مثال به مشکلاتی در زمان «قلب رقه» وجود داشته اشاره می‌کنم. با این توضیح چرا بازیگری که ممکن است جانش برای بازی در فیلمی با خاطر مواجه شود با چنین هجمه‌هایی رو‌به‌رو شود.
گفت‌وگو از داوود کنشلو
انتهای پیام
این خبر را در ارتباط فردا دنبال کنید.
لینک حبر
