نذری رمضانی تهرانی‌ها

به گزارش همشهری آنلاین، شستن ظروف سفره‌های افطار و سحر از نذری‌های خاص تهرانی‌های قدیم به‌ویژه در اطراف بازار تهران و مولوی بود؛ نذری که همچنان در بسیاری از محله‌های تهران انجام می‌شود. آنها بدون درنظر گرفتن اینکه نذری افطار برعهده چه‌کسی بوده، سراغ شستن ظرف و دیگ می‌رفتند. علاوه بر این، از آنجا که مساجد در ماه رمضان شلوغ‌تر از هر زمان دیگری می‌شد به همین دلیل مردم طبق نذری هرساله، فرش و زیراندازهای خود را به مسجد می‌آوردند و در حیاط مسجد پهن می‌کردند تا نمازگزاران بتوانند تا پایان ‌ماه مبارک رمضان روی این فرش و قالیچه‌ها نماز بخوانند. مردمی که فرش و قالیچه خود را به مسجد می‌بردند، این کار را نوعی تبرک به‌شمار می‌آوردند. جاروکردن فرش‌ها و شستن ظرف و قابلمه مخصوص نذری یا استکان‌های چای از نذرهای خاص تهرانی‌ها در ماه مبارک رمضان بود که برخی آن را در طول ‌ماه مبارک رمضان هر روز در مساجد انجام می‌دادند. در سال‌هایی که ساعت زنگ‌دار باب نشده بود، بعضی‌ها نذر می‌کردند تا همسایه‌ها را به روش‌های مختلف برای سحر بیدار کنند. یکی از راه‌ها، کوبیدن در خانه همسایه‌ها بود.