خاطرات ۵۷ در سنگلج | عزیز خانوم؛ همیشه انقلابی
همشهری آنلاین- صفورا صادقی: اولین شعلههای انقلاب در راهپیماییها و تظاهرات و فعالیتهای سیاسی سال ۱۳۵۷ شکل گرفت. زنان در تاریخ انقلاب اسلامی ایران و از همان سال ۱۳۵۷همواره به منزله بازوان توانمند انقلاب و برانگیزاننده شعلههای فروزان آن به شمار میروند و نقش آنان در انقلاب اسلامی بسیار بزرگ و غیر قابل چشمپوشی است. همان طور که امامخمینی(ره) فرمودند: «در این نهضت زنان حق بیشتری از مردان دارند.»
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
پیروزی انقلاب از دل شجاعت و همراهی زنان کنار مردان شکل گرفت. در محله سنگلج بانوان پا به پای مردانشان در صحنههای انقلاب حضور فعال داشتند. اعظم باقری روایت خواندنی از مادرشوهر خود دارد. او در باره فعالیتهای مرحوم «سکینه بادآور» در روزهای انقلاب ۵۷ میگوید: «مادرشوهرم که همه او را به نام عزیز خانوم میشناختند، در آن زمان حدود ۵۰ سال داشت و چون از خانواده مذهبی بود با انقلابیون ارتباط نزدیک داشت. او همراه یک فعال مذهبی محل، خانم همتی، در بسیج اهالی محله برای شرکت در راهپیماییهایی که از طریق اعلامیهها مشخص میشد، نقش مهمی داشت. منزل عزیز خانوم در کوچه انجمن محله سنگلج بود. زمانی که قرار بود در یک راهپیمایی علیه رژیم شاه شرکت کنند با خبر کردن همسایهها همه با هم به محل تعیینشده میرفتند. عزیز خانوم بعد از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ همچنان نقش خود را در کمکرسانی به جبهه و پشتیبانی از جنگ حفظ کرد.»
باقری صبحتهای خود را در باره فعالیتهای عزیز خانوم، این طور ادامه میدهد: «در زمان جنگ تحمیلی، عزیز خانوم با همسایهها و اهل محل اورکت و لباسهای رزمندهها را شستشو و رفو میکردند و در فصل سرما برایشان کلاه و شالگردن میبافتند. آذوقه و کمپوت و کنسرو از همسایهها جمعآوری میکردند و به مسجد محل میبردند و از آنجا به جبهه ها میفرستادند.»
بعد از اتمام جنگ باز هم فعالیتهای انسان دوستانه این بانوی سنگلجی ادامه داشت. خانم باقری میگوید: «مادرشوهرم بعد از جنگ نیز هر جا کمکی لازم بود داوطلب میشد. او همراه چند نفر از خانمهای محل به کهریزک میرفتند و معلولان را حمام میکردند. کارهای خیر او در خاطر اهالی محل باقیمانده است، با اینکه از دنیا رفته ولی روح نیکوکارانه او همچنان در یاد اهالی زنده است.»